करसनदास, मूळजी : (१८३२–१८७१). गुजरातमधील एक प्रसिद्ध समाजसुधारक, वृत्तपत्रसंपादक आणि ‘गुजराती ज्ञानप्रसारक मंडळी’ व ‘बुद्धिवर्धक सभा’ या संस्थांचे कार्यकारी सभासद. या संस्थांमार्फत होणार्या चर्चासत्रांत परदेशगमन, विधवाविवाह, स्त्रीशिक्षण, सार्वत्रिक शिक्षण इ. विषयांचा प्रामुख्याने अंतर्भाव असे. लोकजागृतीच्या उद्देशाने ते रास्तगोफ्तार नावाच्या पत्रातही लिहीत असत परंतु हिंदू समाजातील अनेकविध दोषांसंबंधी आपले मते परखडपणे मांडता यावीत म्हणून त्यांनी सत्यप्रकाश हे स्वतःचे पत्र चालविले (१८५५ – ९०). वल्लभसंप्रदायाचे महाराज व ब्राह्मण यांच्यातील वादातही त्यांनी हिरिरीने भाग घेतला आणि जातिबहिष्काराला न जुमानता आपली सुधारणावादी विचारसरणी अंमलात आणली. राजकोट व लिमडी या दोन संस्थानांचा कारभार करण्याची ब्रिटिश सरकारतर्फे त्यांना संधी मिळाली तेव्हा त्यांनी एक कार्यक्षम प्रशासक म्हणून लौकिक संपादन केला. मागासवर्गीयांची स्थिती सुधरण्यासाठीही त्यांनी अव्याहत श्रम केले. त्यांचे इंग्लंडमां प्रवास, महाराज लायबल केसनो हेवाल इ. गुजराती ग्रंथ प्रसिद्ध आहेत.
गोखले, विमल