गुरुत्वमध्य : वस्तुमान असलेल्या प्रत्येक कणावर गुरुत्व-प्रेरणा कार्य करीत असते. त्या प्रेरणेला कणाचे वजन असे म्हणतात. त्या प्रेरणेची दिशा नेहमीच अधोमुख असते. कणांच्या समूहातील प्रत्येक कणाची गुरुत्व-प्रेरणा अधोमुखच असल्याने या सर्व प्रेरणा परस्परांस समांतर असतात. या परस्परांस समांतर असलेल्या प्रेरणांची एक निष्पन्न प्रेरणा काढता येते. ती निष्पन्न प्रेरणा ज्या बिंदूतून जाते त्या बिंदूला त्या कणसमूहाचा गुरुत्वमध्य म्हणतात.
स्थैतिकीच्या (पदार्थाच्या समतोल अवस्थेचा अभ्यास करणाऱ्या शास्त्राच्या) नियमानुसार या कणांची वजने अनुक्रमे व१, व२,.., वन आणि त्यांची सहनिर्देशक अक्षांवरील (अवकाशातील बिंदूंची स्थाननिश्चिती करण्यासाठी एका बिंदूतून परस्परांस काटकोन करणाऱ्या क्ष, य, झ अशा तीन संदर्भरेषांवरील म्हणजे अक्षांवरील) अंतरे क्ष१, क्ष२, .., क्षन य१, य२, .., यन आणि झ१, झ२, .., झन अशी असल्यास गुरुत्वमध्याचे क्ष अक्षावरील अंतर
व१क्ष१ + व२क्ष२ + …….. + वनक्षन |
असते. |
व१ + व२ + …. + वन |
अशाच रूपात य आणि झ या अक्षांवरील अंतरे क्ष१, क्ष२, … इत्यादींऐवजी य१, य२, … इत्यादी व नंतर झ१, झ२, … इत्यादी घालून मिळतात.
वरील निरनिराळ्या समूहांऐवजी कोणत्याही वस्तूचा गुरुत्वमध्य काढण्यासाठी ती वस्तू कणांच्या समुच्चयापासून बनलेली आहे असे समजून वरील नियमाचा उपयोग करता येतो.
बांधून पुन्हा हीच क्रिया करतात. या दोन क्रियांतून मिळालेल्या रेषांचा छेदबिंदू हा त्या वस्तूचा गुरुत्वमध्य असतो.
काळीकर, मो. वि.
“